قصة انا وحمايا

عبير: والله ما انا يا مدام اميره مش انا صدقينى اه انا اتفقت معاكى فعلا
اميره: يا داده لو سمحت تعالى عاوزاكى
الداده: نعم يا بنتى
اميره: بصى يا داده ادخلى اوضه البواب دلوقتى هى فاضيه هتلاقى فيها شنطه لو سمحت هاتيها
الداده: حاضر

والداده راحت ع اوضه البواب واميره كانت بتوزعها علشان تتكلم مع عبير بس سومه اخت اشرف خرجت وقالت لأميره انتى واقفه بتعملى ايه مع البنت دى
اميره: ها اه انا بس بسألها على مواعيد رضعه حبيبه
سومه: انجزى وانتى يا ست عبير مشفش وشك هنا فعلا قليله الأصل مطمرش فيكى المعروف

الداده: مدام اميره مفيش شنط فالأوضه
الداده: يلا يا عبير يا بنتى حقنا عند ربنا
بس عبير قالت حاضر يا ماما بس انا مش هسيب حق اللى فى بطنى
اميره: عبير استنى منى تليفون هكلمك اوك
عبير: ماشى
عبير: يلا يا ماما
وعبير والداده خدوا بعضهم ومشيوا وفضلت اميره تكلم نفسها وتقول ازاى عبير مقتلتهوش اومال مين اكيد البت دى كدابه وانا مش هسبها اقسم بربى مش هسبها بس لما اكلمها وهشوف حكايتها ايه ياااا لما ادخل جوه علشان الدنيا زمانها مولعه بسبب المصيبه اللى قالتها عبير

وخدت بعضها ودخلت وشافت سومه بتتكلم فالفون واميره واقفت تتسنط عليها وقالت هى لحقت تتكلم فى التليفون هى بتكلم مين دلوقت لما اشوف كده بتكلم مين وسمعت سومه بتكلم جوزها وبتقولوا