قصة انا وحمايا

عبير: صدقينى كل مره بفتكر انها اول مره انا ساعات بحس انى بحلم انا تعبانه
اميره: بلاش دموع عموما أمشى من هنا وريحى نفسك
عبير: ماما مش بترضى
اميره: انا هتصرف
وتليفون عبير رن بس عبير ارتبكت وبعدت وراحت ترد على التليفون بعيد عن اميره بس اميره مش بالها اللى يهمها ازاى تظبط حياتها ولا تمشى من البيت ده وتخلص المهم ان بيتها ميتخربش

اميره دخلت اوضه حبيبه وفضلت تفكر تعمل ايه مع حماها وقالت لازم اكلم اشرف فالمصيبه دى بس لما يرجع لازم اعرف حمايا الأدب 

وبعد ما فطرت خدت الصينيه ونزلت ولقيت حماها قاعد بيشرب قهوه ودخلت المطبخ وحماها دخل وراها ولمس جسمها بس اميره قالت بقولك ايه يا عمى انا مش بتاعه الكلام ده انا مرات ابنك وبنت ناس ياريت تحترم نفسك معايا انت فاهم مش كفايه البنت الغلبانه دى اتجوزها

 وريحنا يأما ودينى هقول لأشرف على كل حاجه بس حماها قال هههه انتى انا هعرفك ازاى هههه اشرف ده ممكن اطرده فى اى وقت

راحت اميره قالت كده بقى اللعب على المكشوف انا كنت بحترمك وبعتبرك بابا إنما من النهارده لو ضايقتنى هتزعل منى اوى وخرجت على بره
والوقت جرى والساعه دقت 10 بالليل واميره قاعده وشايله حبيبه ويدوب لسه حبيبه بتخف والسخونيه نزلت واتحسنت
وحماها بجح وقال لأميره قومى اعملى قهوه انتى بتعمليها حلو بس اميره قالت فى سرها انت راجل بجح فعلا ربنا يهدى

بس حماها مش ساكت وطلب من اميره تانى تعمل قهوه وفعلا اميره عملت القهوه وحماها شرب منها وكان حالف لأميره انه هيوريها لأنها هددته وبعد ما اميره عملت القهوه خرجت وحماها شربها وبعد ما شربها مسك بطنه وفضل يصوت وفى نفس،