روايه انا حامل من ابوك كامله
دار الروايات جوازنا بجد مش مهم عندك
ورد هو أنا كنت اصلا مهمة عندك يا صقر ده انت حتى مرعتش مشاعرى المفروض شوفت ست بتخبط تصحينى مش رايح تفتحلها منغير حتى ما تلبس دار الروايات و ياعالم اصلا هى جت فعلا علشان اللى قالته ده و لا انت و هى بتستغفلونى
صقر بجد يعنى للدرجة مش واثقة فيا
ورد أنا عايزة ارجع دلوقتى
صقر ورد احنا ليه وصلنا لكده
ورد بسببك يا صقر
صقر أنا
ورد أيوة انت بتضغط عليا بالموضوع ده و لو محصلش يبقى تروح تبص بره دار الروايات يا صقر عمرك ما جربت تخلينى اطمنلك
صقر نعععم بعد كل ده و مش مطمنة ليا اعمل ايه اكتر من كده أنا بتمنالك الرضا ترضى و بعد كل اللى بعمله بترفضينى مش انا لوحدى السبب شوفى تصرفاتك معايا و على فكرة أنا مش ببص بره دار الروايات و منى اللى يربطنى بيها شغل و بس و اقولك البسى احنا هنرجع فعلا
فى العربية
ورد ده مش طريق البيت احنا رايحين فين
صقر الدكتورة
ورد دكتورة ليه
صقر تشوف لينا حل
راحوا و كل واحد حكى ايه عايزه من التانى و كل واحد طلع اللى عنده و ورد حكت هى خاېفة من ايه و روحوا البيت
ورد انا هنام
صقر لا المفروض فى حاجات الدكتورة قالت نعملها كل يوم
ورد ايوة صح طب المفروض نعمل ايه
صقر هى كانت كتباهم تعالى نشوف
كان مكتوب اول يوم على كلا من الطرفين ان يتحسس وجه الطرف الآخر و يداعب شعر الشريك برفق و حنان
ورد ماشى انا هبدا
صقر قاعدها قدامه و ورد بدات تمشى ايديها على وجه صقر برفق بالغو فجأة بدات تلعب فى شعره و كأنها بتشده
صقر ايه يا ورد ديه الست عمالة تقول برفق و حنان ايه بتنتقمى من شعرى زعلك فى حاجة ده
ورد ما انا ماشية على الكلام زى ما قالت اهو
صقر مش كده
ورد طب ازاى
صقر انا هقولك
صقر بداء يحرك ايده على وشها براحة و حنان
ورد غمضت عنيها من لمساته
صقر دورك يا وردتى شايفة ازاى مش زى نكش الفراخ اللى كنتى بتعمليه فى شعرى
ورد ضحكت بطفولية خلاص حاض
ورد صقر . الدكتورة قالت مينفعش نعمل اى حاجة غير لما اطمن و لازم نمشى على التمرين اكتر من مرة
صقر بتظاهر البراءة أنا عارف بس اصل انتى فى حتة فى شعرى مش عارفة توصليلها كويس فبساعدك علشان التمارين تتعمل صح
ورد خلاص انا خلصت و جت تقوم
صقر استنى ده لسه فاضل تمرين كمان
ورد ايه تانى
صقر المفروض كل واحد يترقع صوابع رجل التانى
صقر انا هبدا
ورد و كانت جالسة تمام ماشى
صقر طب يلا نامى على الكنبة
ورد بغباء ليه
صقر هترقع صوابع و هى فى الأرض و راح شالها و نايمها على الكنبة برفق
صقر بدا يمسكها
ورد حست بقشعريرة فى جسمها و بعدت رجلها بسرعة
ورد بتدمع ممكن ناجل الموضوع ده شوية
صقر طبعا اهم حاجة تكونى مرتاحة و مفيش حاجة تضايق يا وردتى
ورد ابتسمتله و حسيت أنه بدأ يتفهمها
ورد خليك قاعد هنا لحظة و جاية
اخدت شوية وقت جوه و خرجت ورد بقميص نوم ابيض رقيق جدا
صقر اول ما شافها فضل متنح شوية
صقر حس بيها و هو وعد نفسه أنه يديها وقتها و بعد
ورد لا كمل
صقر بلاش يا قلبى تعالى نام ممكن لسه مش جاهزة
ورد لا اوعدك مش هرتعتش و مش هخاف
صقر نظر فى عيونها ورد متأكدة
صقر بعدها عنه و پصدمة
ورد بكسوف و براءة فارس بيرن و جابت الموبيل من ورا صقر
صقر حمد ربنا أنه هدى وقتها و معملش حاجة
ورد جت ترد صقر مسك الموبيل منها
صقر تردى على ايه هو ده وقته أنا و لا تردى عليه
بدأت ورد تستيقظ و كان لون عيونها
مع انعكاس الشمس عليها اثر قلب صقر أكثر
ورد بكسوف صباح الخير
صقر صباحية مباركة يا ست البنات
ورد ضړبته بخفة على صدره لانه يتقصد احراجها
صقر مبسوطة يا ورد
ورد نظرت له فى عينه أنا أسعد واحدة فى الدنيا يا صقر
صقر و الله ده أنا اللى خاېف اكون د بحلم يا ورد و هو يضمها أكثر و كأنه خاېف يفقدها
جلس بجوارها و هى نائمة بتعب
صقر بقلق عليها و هو يأنب نفسه فتلك الصغيرة لم تتحمل عنفوانه معاها و كان يجب أن دار الروايات يكون أكثر حذرا معاها و لا يتعبها و لكن لا يستطيع ذلك فهو بقربها ينسى نفسه
استقيظت ورد بهدوء
صقر بقلق انتى كويسة يا ورد طمنينى
ورد و هى تضع يديها على وجه دار الروايات و بنظرة بريئة و ابتسامة تخبئ بها المها متقلقش يا حبيبى أنا كويسة
صقر لاا مش كويسة أنا اسف لو
ورد وضعت يديها على فمه قبل أنا يكمل
ورد اششش و أكملت بكسوف أنا كنت مبسوطة معاك برضو متفكرش كده دار الروايات و متحملش نفسك كده تانى
صقر و هو مبسوط من كلامها أنا بحبك اوى يا ورد
ورد و هى
