من اول لحظه حب بقلم اسماعيل موسي

حماتى بتحبنى جدآ فى اول يوم فى الخطوبه قالتلى انى بنتها مش مجرد خطيبة ابنها انا قلت مجرد كلام لكن تمسك حماتى بيا ودعمها ليا فى كل مشكله كانت تحصل بينى وبين ابنها كان بيوضحلى انها فعلا بتحبنى فى كل مشكله كانت تجبر ابنها يكلمنى ويصالحنى للدرجه إلى خلت كل الناس تقول انتى محظوظه بحماتك
لما الفرح انتهى وطلعنا شقتنا محصلش بينا زى إلى بيحصل بين كل اتنين متجوزين
قلت لمحمود جوزى دا شىء طبيعى وتوترك هو الى أثر على نفسيتك
نمنا انا ومحمود الساعه سته الصبح الباب خبط اوى كان حد هيكسره
صحيت محمود قلتله قوم اكيد فيه مصېبه حصلت شوف مين بيخبط على الباب هيكسره
محمود غير هدومه وفتح الباب انا كنت فى اوضتى وسمعته بيقول اهلا يا ماما وبيبوس ايدها
حماتى سألته عملت ايه
بص محمود للأرض وقال معملتش حاجه مفيش حاجه حصلت
حماتى قالت الهانم قالت ايه
انا فركت ودنى عشان أصدق كلام حماتى انا عمرى ما تعاملت معاها بطريقه وحشه!!
محمود قال حنان مقلتش حاجه قالت نفسيتك تعبانه وهبقى كويس!
قالت حماتى حقها تقول كده لأنك مطلعتش راجل
بكره تركب وتدلدل رجليها وتفضحك

لا ياماما حنان بتحبنى ميصحش تقولى كده!
حماتى قالت انا هسيبك النهار بطوله لو معملتش حاجه انا هتصرف ورزعت باب الشقه وخرجت
عملت نفسى نايمه لما محمود رجع الكلام إلى سمعته دخلنى فى صډمه نفسيه شديده
ليه حماتى بتقول كده كل أفعالها كانت بتقول انها بتحبنى
فى النهار محمود حاول تانى لكنه منجحش انا كنت متعاونه معاه جدا
لكن محمود بعدها كان عصبى جدا ومش قابل اى كلمه
صوت ارتفع وكان هيضربنى لما حاولت اهديه
محمود غير هدومه وخرج مرجعش تانى اليوم بطوله
حتى لما ماما وصلت مفكرش يسلم عليها انا مبينتش حاجه وكنت عماله اضحك لكن من جوايا كنت بتقطع
الساعه لقيت ٨ بالليل ومحمود مرجعش الشقه قلقت عليه ونزلت اسأل عليه

دى دختلك على مراتك حنان يا محمود مقدرتش استحمل إلى حصل قعدت اصړخ وانا مغمضه عنيه
مكنتش قادره اتحرك ولا اتخيل ان ده ممكن يحصل تعبت من الصړاخ والدفاع عن نفسى وسبتهم يعملو كل حاجه بعد ما فقدت وعى
لما صحيت كنت فى غرفتى مرميه على السرير والملايه متلطخه ډم
وكان فيه صوت ضړب ڼار وزغاريد وطبل وزمر تحت البيت
زى ما يكون فيه فرح تحت البيت دورت على محمود ملقتوش
خدت حمام ونضفت نفسى وانا بعيط دورت على تليفونى اكلم والدتى تيجى تاخدنى من هنا
ملقتش التليفون هى وصلت للدرجه دى يا محمود
بصيت من الشباك لقيت طبل ومزمار بلدى فى الشارع ناس كتير لابسه جلابيب بلدى بشنبات واقفه فى صف طويل ومعاهم عصى
محمود وحماتى قاعدين جنب بعض وناس كتير بتباركلهم
على الناحيه التانيه من الشارع ماس كتير برضه واقفين جنب بعض
انا كنت عارفه ان اولاد عن محمود ساكنين قصاده وبينهم خلافات كبيره لكن مكنتش اعرف ايه الى حصل ما بينهم
والدة محمود كانت عماله ترقص رقص بلدى فى ايدها بندقيه ومنديل متلطخ ډم بترقص بغيظ وفرحه وبتبص على اولاد عم محمود إلى قصادهم
صړخت والدة محمود وهى بتشاور عليه تعالى يا راجل ارقص معايا
تعالى يا سبعى

محمود قعد يرقص معاها وضړب الڼار اشتغل تانى خفت من الړصاص وقفلت الشباك
مش فاهمه بيحصل ايه بس قلت اكيد بيحتفلو بالمصېبه إلى عملوها معايا
قعدت اندب حظى وقررت همشى من البيت أو ھموت نفسى
خلص الطبل والزمر محمود طلع الشقه عندى. اول ما شفته قعدت اضرب فيه
محمود مدافعش عن نفسه سبنى اضربه لحد ما هديت بعد كده قعد قصادى والدموع فى عنيه
محمود قال انا ابن وحيد يا حنان وألدى لما اتجوز والدتى مكنش بيخلل وفضل اكتر من

عشرين سنه مش بيخلف
عمى اخو والدى كان معاه سبع اولاد يسدو عين الشمس وكان دايما مراته بتسخر من والدتى انها عقيم
لحد ما ربنا رزقها بيا انا والدى كان طاير من الفرحه الدنيا

مكنتش سايعاه لحد ما سقط من طوله من الفرحه وماټ
والدتى ربتنى ووقفت قدام عمى إلى كان عايز ياخد ارضنا واملاكنا
عمى وافق يسبها فى حالها بشرط انى اتجوز بنته
كان بيقول ارض ابوه مش مكمن تخرج لبره
كبرت انا اتجوزت بنت عمى حسب الاتفاق لكن للأسف مقدرتش اعمل معاها حاجه بعد تالت يوم عمى فضحنا فى الدنيا كلها اقتحم الشقه هو وأولاده وخد بنته بالعافيه والدنيا كلها عرفت انى مش بعرف
مقدرتش اتحمل الصدمه انا كنت مرتبك ونفسيتى كانت مأثره عليه
والدتى اتحملت كل ده واقسمت انها هتجوزنى واحده تانيه وتكسر عين عمى وأولاده
واخترتك انتى ياحنان لكن للأسف محصلش بينا حاجه
عمى وأولاده كانو منتظرين اللحظه دى بفروغ الصبر
لكن والدتى لقيت الحل كانت لازم تثبت انى راجل من ضهر راجل
والدتى عملت كل ده عشانى يا حنان وانا بترجاكى تتحملى معايا وتسمحينى اوعدك مفيش اى حاجه تانى تحصل وكل أملاكى هتكون ليكى لو مقدرتش اخلف
كان ممكن تقولى على الحقيقه وانا كنت هساعدك

قلتله بشرط مش عايزه والدتك تطلع الشقه عندى لحد ما اعصابى تهدى خالص
وعدى اسبوع وانا قاعده جوه شقتى مش بخرج منها لحد ما محمود دخل عندى
وقالى عايز اكلمك فى حاجه بس ارجوكى متزعليش!
قلتله قول يا محمود
قال والدتى بتقول انك لازم تخرجى من الشقه تتفسحى تشترى هدوم جديده
الدنيا كلها لازم تعرف انك سعيده وهى مش هتعترض طريقك ولا هتخرج معاكى
الفكره عجبتنى كنت محتاجه اغير جو
غيرت هدومى ونزلت اشترى هدوم واتفسح اشتريت هدوم كتيره
وكان فيه سواق منتظرنى بعربيه مشيت اركب العربيه ملقتش السواق
قلت يمكن بيشرب حاجه
لكن عربيه كانت ماشيه بسرعه وقفت جنبى طلع منها واحد كتم نفسى وزقنى جوه العربيه.
كنت مخډره لأنى محستش بأى حاجه من لحظة الشخص الملثم ما زقنى ڠصب عنى جوه عربيته
اول ما فتحت عنيه كنت نايمه على سرير ولابسه نفس ملابسى
كنت نايمه على جنبى اليمين فى مواجهة باب الغرفه
نهضت مفزوعه افتش فى هدومى وجسمى على اى أثر لاصابه او محاولة اعتداء
كان فيه موسيقى جايه من الصاله ودا خلانى اتوتر اكتر

مسحت الغرفه بعينى ابحث عن سلاح ادافع بيه عن نفسى كان فيه شخص بيدندن مع الأغنيه وكان واضح ان صوته جميل ونبرته فيها حس موسيقى كان بيحاول يخضع الاغنيه الشعبيه لطبقة صوته الرقيقه.

فى هذه الحياه سوف تقابل أشخاص ما كنت تتوقعهم ولو عاد بك الزمن لاقسمت ان ذلك لن يحدث
من باب الغرفه الواسع المفتوح على مصراعيه شفته شاب فى نهاية العشرين لابس فلنه داخليه مبينه عضلات جسمه وبنطال جينز ازرق كاجول شعره ناعم لكن مش طويل وسايب دقنه بلا تهذيب
كان ملثم وشه مش باين وكان عمال ينتقل بين المطبخ والصاله بحركه رياضيه وعمال يرص اطباق على الطاوله الواطيه ذات الطلاء الأحمر.
بصيت من الشباك كان مرتفع جدا ومش ممكن اقفز منه لكن بكل تأكيد ممكن اصړخ ودا إلى عملته
صړخت بعلو صوتى الشارع كان فاضى لكن توقعت ان فيه حد هيسمعنى وفضلت اصړخ
والى استفزني اكتر ان الشخص إلى جوه الشقه مبطلش غناء ولا كأنه سامع صراخى كل إلى عمله غير الموسيقى لمعزوفة بيانو قديمه لشوبر السيناتو رقم ٩
فضلت اصړخ لحد ما صوتى انقطع وجسمى كله بيرتعش معتقده فى لحظه الشاب دا يدخل الغرفه ويبداء فى ضربى
قعدت على السرير وسمعت صوته من الصاله خلصتى صړاخ
مرضتش ارد عليه!!
الاكل جاهز هتاكلى والا ادخله المطبخ
مردتش ولا فتحت بقى

نهض الشخص ده وشال الاكل من على الطاوله وحطه فى تلاجه توشيبا ١٥ قدم بنية اللون
وريح جسمه على الكنبه والموسيقى شغاله
قولت يارب ينام عشان اقدر اهرب استنيت شويه وخرجت من الغرفه اتسحب على أطراف صوابعى لحد ما وصلت الباب
مسكت باب الشقه پعنف وحاولت افتحه مقدرتش الباب كان مقفول بالمفتاح
لكن مبطلتش محاوله وانا بعيط!!
وبعدين بقا هو انا مش هعرف انام منك شوية صړيخ وشويه رزع فى الباب
من فضلك عايز انام ادخلى غرفتك!
من غير ما أشعر مشيت ناحيته وصړخت انا مش خاېفه منك انت لص خاطف قذر! رجعنى لجوزى!
رفع الشاب دا ضهره من على الكنبه ومسك ايدى عصرها لحد ما كنت هصرخ
اياكى تكررى الشتيمه دى مره تانيه انا بعاملك باحترام لحد دلوقتى
لأنك مجرد لعبه عسكرى شطرنج لكن لو عكرتى مزاجيتى هخليكى طابيه ووقتها هخرجك بره الجيم
دراعى كان لسه فى ايده لكن مقدرتش امسك غضبى سيبنى يا حيوان صړخت بعلو صوتى
ايده انرفعت ونزلت تانى همس فى ودنى انا عمرى ما ضړبت ست
متطرنيش اكسر قواعدى معاكى
هتنجرى لغرفتك ومش هسمع صوتك تانى لحسن وربى همسح

بيكى بلاط الشقه
انت ازاى بتكلمنى بالطريقه دى محمود جوزى هيوصل فى اى لحظه وهخليه يقتلك
القصه بقلم اسماعيل موسى 
الشاب ناحيته وشالنى كنت خفيفه جدا بين ايديه رمانى على السرير
محمود جوزك إلى معرفش

ينام معاكى وجاب نسوان يقومو بمهمته هيقتلنى
المفروض تشكرينى لانى انقذتك منه
وشى احمر وحسيت بالكسوف
انا كنت ناوى اسيب باب غرفتك مفتوح عشان تقدرى تتمشى فى الشقه براحتك لكن بالطريقه دى هحبسك وهقفل عليكى النور واخلى ام اربعه وأربعين تاكلك

قعدت على السرير من غير كلام مش عارفه اعمل ايه سكت وهو سابنى وخرج
وفضل يدندن مع الموسيقى ولا كأنى موجوده صړخت من غرفتى انا عارفه انت مين
مش لازم تدارى وشك انت واحد من اولاد عم محمود الظلمه المفترين إلى عايزين ياكلو حقه
ضړبت ام محمود الطاوله بيدها ضربه عفيه كادت ان تكسرها من لحظة اختفاء حنان زوجة ابنها وهى هائجه كالثور
تمشى فى البيت تسب وټلعن بعيون مشتعله ڠضب حامد اخو جوزها عملها فيها سرق فرحتها المزيفه استكتر عليها ترفع راس ابنها قدام الناس عشان ده هيكسر بنته
محمود قاعد منكس راسه قليل الحيله صړخت نرجس محدش عملها غير حامد وأولاده
ثم وجهت كلامها لمحمود ابنها مين من أولاد عمك مختفى
محمود قال كلهم هنا
نرجس لكن رعد مظهرش من امبارح
محمود رعد دا زى اخويا وانتى عارفه كده هو الوحيد من اولاد عمى إلى مقطعش علاقته بيا

انتى عارفه كمان دا تسبب فى ايه مشاكل ملهاش اخر بينه وبين ابوه وأخواته
نرجس پغضب هعرف ورحمة امى هعرف مين خطڤها ومش هرحمه انا مش ضعيفه والى جاى كله ډم.
همس صوت الشاب من الصاله خلاص انتى عرفتى الحقيقه سيينى انام لأنى مېت من قلة النوم
صړخت حنان انت بتعاملنى كده ليه كلامك كله برود
أبتسم الشاب ضحك بلاش انسه حنان مش عايز ازعلك
القصه بقلم اسماعيل موسى 
صړخت حنان انا مش انسه انا متجوزه سيد الرجاله
همس الشاب بلا مبلاه انتى انسه انا مش ممكن أسمى إلى حصلك غير كده
حنان قصدك ايه
الشاب مش قصدى حاجه وحاولى تنامى الا ورانا مشوار طويل هيهد حيلك يا انسه حنان
قفلت حنان باب غرفتها وحاولت تنسى الشخص إلى بره ده
رغم خۏفها الا انه محاولش يعمل معاها حاجه وواضح انه صادق غة كلامه ومؤدب
وغمضت عنيها لحد ما نامت
منتصف الليل تقريبا سمعت صوت خبط ورزع فى الصاله ضړب قوى يشعرك ان الصاله بتتهد
فتحت باب غرفتها پخوف لقيت الشاب الملثم معلق كيس بوكسينج ونازل فيه ضړب وجسمه كله عرق